زمينه ي فني اين اختراع مربوط به ذخيره ي انرژي گرمايي مي باشد كه در اكثر صنايع اعم از صنايع ساختمان و نساجي كاربرد دارد. فرآيند تبديل ماده از حالتي به حالت ديگر، تغيير فاز ناميده مي شود و موادي كه تحت اين فرآيند قرار ميگيرند را به عنوان مواد تغيير دهنده ي فاز (PCM) مي شناسند. نمكهاي هيدراته ازگروه مواد تغيير دهنده ي فاز معدني هستند كه به دليل دانسيته ي ذخيره حجمي بالا، رسانايي گرمايي نسبتاً بالا و قيمت مناسب تر در مقايسه با مواد آلي، براي استفاده در ذخيره ي انرژي گرمايي مواد مناسبي هستند. اگرچه اين مواد مزاياي زيادي دارند ولي دو مشكل جدايي فاز و subcooling سبب كاهش پايداري خواص حرارتي اين تركيبات در تكرار سيكل هاي حرارتي مي شود. در اين اختراع ماده ي تغيير دهنده فاز جامد-مايع براي ذخيره ي انرژي گرمايي در كاربرد در دماي پايين آماده شد. اين ماده بر پايه ي سديم سولفات 10آبه مي باشد كه در محدوده دمايي 35-30 بدون مشكلات ذوب نايكنواخت و subcooling ذوب مي شود. خواص حرارتي اين ماده ي تغيير دهنده فاز با استفاده از سديم تترابورات و نانورس اصلاح شد. علاوه بر اين به جاي استفاده از كريستالهاي سديم سولفات10آبه ي خالص از محلول سديم سولفات ناخالص استفاده شد و خواص حرارتي مشابهي مشاهده گرديد.

الياف و منسوجاتي كه ويژگي تطبيق پذيري با شرايط آب و هوايي پيرامون را دارند اخيراً توجه زيادي را به خود جلب كرده اندكه مي توان با استفاده از مواد تغيير دهنده ي فاز به اين ويژگي دست يافت. در بيشتر موارد براي كاربرد مواد تغيير دهنده ي فاز در منسوجات لازم است كه اين مواد ميكروكپسول گردند. ميكروكپسول كردن مزاياي زيادي دارد ولي اين تكنيك براي مواد تغيير دهنده ي فاز معدني مناسب نيست. يكي از مشكلات نمك هاي هيدراته با دماي ذوب در محدوده دماي بدن انسان، سرعت بالاي دي هيدراته شدن اين مواد است بنابراين نمي توان اين مواد را به روش هاي معمول در ساختار منسوج وارد كرد. در اين اختراع به منظور بهبود خواص حرارتي منسوج از يك ماتريس پليمري الاستومر براي حبس و نگهداري PCM معدني بر روي منسوج استفاده شد كه يك روش مناسب است؛ زيرا ديگر نيازي به ميكروكپسول كردن PCM نمي باشدو همچنين به اين روش مي توان مشكلات جدايي فاز و subcooling ماده ي تغيير دهنده ي فاز معدني را برطرف نمود.